ΔΙΟΦΘΑΛΜΙΟ STEREO ΒΙΝΟ VIEW ME BARLOW 2X

Ένα εξαιρετικό αξεσουάρ που μειώνει την κόπωση των ματιών. Τα οπτικά του από πρίσματα BAK-4  δίνουν πολύ καθαρές και με οξύτητα εικόνες. Προσαρμόζεται σε εστιαστή 1 ¼’’ (31,8mm) και δέχεται προσοφθάλμια 1 ¼’’. Στη συσκευασία περιλαμβάνεται και ειδικά σχεδιασμένος διπλασιαστής Barlow ο οποίος αυξάνει αποτελεσματικά τη μεγέθυνση των προσοφθαλμίων που χρησιμοποιούνται με το διοφθάλμιο.


Απόσπασμα από άρθρο του Sky and Telescope, Σεπτέμβριος 2002
Διοφθάλμια προσαρτήματα για τηλεσκόπια

Λοιπόν, για ποιο λόγο να ξοδέψετε χρήματα για διόφθαλμη θέαση του ουρανού; Πρώτον, είναι η ξεκάθαρη άνεση της παρατήρησης μέσα από ένα τηλεσκόπιο έχοντας και τα δύο μάτια ανοιχτά. Είναι μια πολύ πιο φυσική παρατηρησιακή εμπειρία από τη θέαση με το ένα μόνο μάτι. Επιπλέον, οι εικόνες έχουν μια τρισδιάστατη ποιότητα. Αυτό είναι αντίθετο στη λογική, αφού το φως εξακολουθεί να έρχεται από ένα και μόνο οπτικό σύστημα, όχι από διπλό σύστημα, όπως είναι τα πραγματικά κιάλια. Άλλωστε, τα αστρονομικά αντικείμενα βρίσκονται τόσο μακριά, ώστε ακόμα και αν διαθέταμε ένα διπλό τηλεσκόπιο, ο ένας σωλήνας δίπλα στον άλλον, δεν θα υπήρχε διακριτή παράλλαξη, η οποία είναι αυτή που δημιουργεί την αίσθηση του βάθους που απολαμβάνουμε σε επίγεια σκηνικά. Κι ωστόσο οι εικόνες μοιάζουν τρισδιάστατες. Ο ουρανός φαίνεται μακρινός, πέρα από το χείλος του προσοφθάλμιου, δίνοντας την εντύπωση ότι κοιτάζουμε τα βάθη του διαστήματος μέσα από ένα παράθυρο και όχι ένα επίπεδο είδωλο που σχηματίζεται στο προσοφθάλμιο. Ακόμα και σε πεδία του βαθέως ουρανού, οι λαμπροί αστέρες και τα ευκρινώς ορισμένα αντικείμενα, όπως το Νεφέλωμα Dumbbell, φαίνονται σαν να αιωρούνται μπροστά από ένα μακρινό αστρικό πεδίο. Στην περίπτωση κάποιων χρωματιστών διπλών αστέρων, ο κίτρινος αστέρας φαίνεται πιο κοντινός από τον κυανό συνοδό του. 

Η τρισδιάστατη αίσθηση είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή όταν παρατηρείτε τη Σελήνη. Τα όρη πραγματικά φαίνονται ψηλά και οι κρατήρες πραγματικά φαίνονται βαθιοί. Νιώθετε ότι κοιτάζετε ένα πραγματικό τοπίο σε ένα κόσμο που δεν είναι ένας επίπεδος δίσκος αλλά μια σφαίρα που καμπυλώνει και απομακρύνεται στην περιφέρεια. Με ευρυγώνια προσοφθάλμια είχα την εμπειρία μιας παροιμιώδους εικόνας της Σελήνης σαν από διαστημόπλοιο, την οποία πάντα φανταζόμασταν αλλά ποτέ δεν πετυχαίναμε ακριβώς με τη μονόφθαλμη παρατήρηση.

Άλλη μία έκπληξη με περίμενε όταν παρατήρησα πλανήτες σε υψηλή μεγέθυνση. Μετά από μερικά λεπτά αντιλαμβάνεσαι ότι η παρατήρηση είναι πιο καθαρή, γιατί κάτι λείπει – τα «μυγάκια». Πάνε οι σκιές (που οφείλονται σε αλλοιώσεις του υαλώδους σώματος μέσα στο μάτι) που φαίνονται να περνάνε μπροστά από τους πλανήτες, όταν τους παρατηρείτε σε υψηλή μεγέθυνση. Στην πραγματικότητα οι σκιές δεν φεύγουν, αλλά όταν παρατηρείτε με δύο μάτια ο εγκέφαλος τείνει να αγνοήσει τα «μυγάκια» που είναι μοναδικά στο κάθε μάτι. Ανακάλυψα ότι μπορούσα να ατενίζω έναν πλανήτη και να απολαμβάνω τη θέα χωρίς να ενοχλούμαι από τα «μυγάκια». Έτσι ήταν πιο εύκολο να διακρίνω και να μελετήσω τις λεπτομέρειες των πλανητών.